Bizler hiçbir zaman yaşayamadık sevgimizi,
Kendi boynumuza doladık gönül iplerimizi.
İstedi bu gönül daima; sevmek ve sevilmek,
Büzüldü kollarına, büzüldü sonsuza dek!
İstediğin kadar iste, senin olmayacak o taht,
Bu gönül hep böyle; perişan ve bedbaht.
İşte böyleydi bizim hayatlarımız,
Hep derindi, çileliydi yalnızlıklarımız.
Güle güle sevdam, güle güle Aşkım...
Güle güle içime attığım ahlaksızlığım...
-Onur Yuruk
0 件のコメント:
コメントを投稿