Gecenin ikisi ama çok anlayan yok beni
Ve yazabileceğim tek seni gördüm listemde.
O kadar çok yanıyor ki yüreğim, o kadar çok üzgünüm ki,
Ama dayanmak mecburiyetimdeyim.
Bu yüzden Onur olmadım mı ben zaten?
Böyle açmışım gözlerimi dünyaya ve ben olmuşum.
Ne zaman dipsiz kuyu misali bir "ah"ın içine düşsem,
Kaldırır başımı, yıldızlara dikerim gözlerimi.
Gecenin o sisli gecesinde, buz tutar kirpiklerim
Ve dalar giderim kendi içimdeki yalnız hiçliğime.
Çıkmak için çabalasam da tırnaklarım
Birer birer kopuverir kanayarak kuyunun dibinde.
Gözlerim kum dolar, düşüveririm her seferinde, öylece.
Yanımda olan bir şiirlerim vardır:
O sımsıkı saklayıp isteyen gönüle haykırdığım.
Yılmam ama, bırakmam uğrunda bu kadar kararlı olduğum aşkımı,
Çabalarım yine, yine ve derhal yine.
İşte dedim ya, bu yüzden ben, ben olmuşum.
Sisli gecenin dipsiz kuyusunda,
Yıldızları uğrunda çıkmaya çabalayan,
Gözleri kumlu tırnakları kan dolu Onur.
ＴＫ・秀樹さん｜泽睿