Bir hayaldir, bir hâl-i aczdir gidiyor bedenim kalbimde acılarıyla, ızdıraplarıyla. Dur! Asla bir isyan değil, olamaz da.. Sadece bir burukluk, bir biçarelik bu. Birbiri ardına geçip dururken kara bulutlar karanlık gecenin sabahına çıkarken buz kesmiş kırık ışıklı, yağmurla henüz ıslanmış bu yolda, ellerim semada, umudum gözlerimle amansız bir yarışa girmiş, bekliyorum. Ne gelir elden demek doğru değil! Varlığını var edeni hatırla! Ne soğuklar sıcak, ne sıcaklar soğuk, ne baharlar kış ne kışlar bahar, neleri var neleri yok oldu. Unutmadım aşkımı, sevdamı, dünyamı güneşimi, ayımı, amacımı, yolumu! Unutacak da değildim unutamam da: Unutmam! Rüzgar bir kez daha esecek saçlarımın her bir telinden süzülerek acıyla, bu kalbimdeki amansız buruklukla fakat sonrasında gün benim güneş benim! Öylesine sıcak olacak ki kalbim, güllerin yaprakları dökülecek baharın taze günlerinde başımdan, hoş kokacak hem de daha önce hiç görülmemişcesine hoş!
-Onur Yürük 22 Şubat 2018
“Selâm olsun şimdiden, tekrar birleştiğinde parmaklarım, tek tek çıkarıldığında topraktan saçlarım, bir kez daha var olmanın verdiği aşkla atmaya başladığında kalbim, işte o zaman ben benim, varım, mutluyum, Onur’um... www.xieyuese.blogspot.com.trTK・秀樹さん|泽睿
0 件のコメント:
コメントを投稿