“Savaşmıştım...”

Hayallerim yok oldu.

Yürüyüp dururken soğukta,

Teker teker koptu tüyleri,

Dondu beyaz kanatlarım,

Kristal oldu;

Yok oldu.

Gökyüzünde süzülürken rüzgarla,

Selam verirken bulutlara,

Gülümserken parlayan güneşe,

Birden bire karanlık oldu;

Akşam oldu.

Parlarken sayısızca yıldız gökyüzünde,

Kaybettiklerimi yansıtırken ay,

İzleyerek geçirdim gecelerimi.

Kendimi dinleyebileceğim bir yerler ararken,

Günlerim tükendi.

Vakit doldu,

Karanlık oldu:

Her seferinde akşam oldu!

Evet ağlıyorum,

Evet yapayalnızım.

Evet haklısın, ama insanım.

Her ne kadar aklıma gelmişse de karanlık düşüncelerim: Savaşmıştım!

Bazen de kaçmıştım;

Evet kaçmıştım..

Ama en azından denemiştim; savaşmıştım.

Hayallerimi yaşayacağım günleri beklerken gerçekleri kaçırdım

Fakat bir kez daha savaşmak için,

İncitilmiş ve kırılmış olsam da dayanmıştım.

En azından denemiştim:

Savaşmıştım...

-Hideki Zerui san

-Döktüğün gözyaşları şöyle diyor:

“Böylesine kirletilmiş çirkin bi’dünyada karşılaşmamız mucizesi için arigatou..”

ＴＫ・秀樹さん｜泽睿