Soğuktu dünya, soğuktu hayat, soğuktu insanlar; her şey soğuktu. Uçsuz bucaksız bir koridor gibiydi insanın hayatı, o kadar güçtü ki bu soğuk yolda yürümek bu buz gibi koridorda.
İnsan.. Beş harften oluşan bir kelime, sıkışıp kalmış bir madde... Ne kadarda acı çekti. Yokluk aleminden varlık alemine geçerek bunca acıyı tattı. Aslında bunca acıyı tatması istendi..
O bu soğuk koridorda içi içine ağladı o iğrenç diller ve gözler saldırınca ...
Kimileri maddi acılara sahipti, kimileri ise manevi... Maddi acılara dayanabilirdi insan çünkü bilirdi maddi olan her şeyin geçici olduğunu, peki ya manevi acılar? Dertsiz hayata sahipti bazıları. Kimse onların üzüldüğünü düşünmedi, 'ahmaktır' deyip geçtiler. Her zaman bunu yaparlardı, o papaz dilleri ile noktayı koyarlar ve kahkahalara boğulurlardı. İçi içine yanan, ölmeden önce cehennemin sıcaklığını tattıran bir kalbi kim bilebilirdiki zaten? O bilirdi, Rabbi bilirdi başkası değil. Kimileri hakaret etti, kimileri destek çıktı, kimileri umursamadı bile. Destek çıkanların çoğuda belirli bir zaman geçtikten sonra uzaklaştı. Olsun dedi insan ve yürümeye devam etti. Ölünceye kadarda yürüyecekti.
Geçecek elbet dedi insan içi içine tekrardan.. Onlar itti diye pes etmedi. Biliyordu ki gerçekler elbet bir gün ortaya çıkacaktı; kimisi hayatta kimisi Rabbin huzurunda ..
Onur
www.onuryuruk.blogspot.com.tr
O bu soğuk koridorda içi içine ağladı o iğrenç diller ve gözler saldırınca ...
Kimileri maddi acılara sahipti, kimileri ise manevi... Maddi acılara dayanabilirdi insan çünkü bilirdi maddi olan her şeyin geçici olduğunu, peki ya manevi acılar? Dertsiz hayata sahipti bazıları. Kimse onların üzüldüğünü düşünmedi, 'ahmaktır' deyip geçtiler. Her zaman bunu yaparlardı, o papaz dilleri ile noktayı koyarlar ve kahkahalara boğulurlardı. İçi içine yanan, ölmeden önce cehennemin sıcaklığını tattıran bir kalbi kim bilebilirdiki zaten? O bilirdi, Rabbi bilirdi başkası değil. Kimileri hakaret etti, kimileri destek çıktı, kimileri umursamadı bile. Destek çıkanların çoğuda belirli bir zaman geçtikten sonra uzaklaştı. Olsun dedi insan ve yürümeye devam etti. Ölünceye kadarda yürüyecekti.
Geçecek elbet dedi insan içi içine tekrardan.. Onlar itti diye pes etmedi. Biliyordu ki gerçekler elbet bir gün ortaya çıkacaktı; kimisi hayatta kimisi Rabbin huzurunda ..
Onur
www.onuryuruk.blogspot.com.tr
0 件のコメント:
コメントを投稿