Az kaldı hissediyorum karanfil. Bu ıstırap bitecek az kaldı yemin ediyorum, seninle beraber hoplaya zıplaya eve yürüyeceğiz!
❝然而,如果他们把仇恨摒弃一边将双手放在我的胸前,就会明白我也有一颗心,一颗热烈跳动的心。❞ | ❝However, they would see that I also had a heart if they put their hatred on a corner and put their hands on my chest. They would feel that there was a thrilling heartbeat there ..❞ TK・秀樹さん|泽睿
悲伤的歌曲
Translate-翻译
2015年5月20日水曜日
2015年5月5日火曜日
Soğuk Koridor ❄
Soğuktu dünya, soğuktu hayat, soğuktu insanlar; her şey soğuktu. Uçsuz bucaksız bir koridor gibiydi insanın hayatı, o kadar güçtü ki bu soğuk yolda yürümek bu buz gibi koridorda.
İnsan.. Beş harften oluşan bir kelime, sıkışıp kalmış bir madde... Ne kadarda acı çekti. Yokluk aleminden varlık alemine geçerek bunca acıyı tattı. Aslında bunca acıyı tatması istendi..
O bu soğuk koridorda içi içine ağladı o iğrenç diller ve gözler saldırınca ...
Kimileri maddi acılara sahipti, kimileri ise manevi... Maddi acılara dayanabilirdi insan çünkü bilirdi maddi olan her şeyin geçici olduğunu, peki ya manevi acılar? Dertsiz hayata sahipti bazıları. Kimse onların üzüldüğünü düşünmedi, 'ahmaktır' deyip geçtiler. Her zaman bunu yaparlardı, o papaz dilleri ile noktayı koyarlar ve kahkahalara boğulurlardı. İçi içine yanan, ölmeden önce cehennemin sıcaklığını tattıran bir kalbi kim bilebilirdiki zaten? O bilirdi, Rabbi bilirdi başkası değil. Kimileri hakaret etti, kimileri destek çıktı, kimileri umursamadı bile. Destek çıkanların çoğuda belirli bir zaman geçtikten sonra uzaklaştı. Olsun dedi insan ve yürümeye devam etti. Ölünceye kadarda yürüyecekti.
Geçecek elbet dedi insan içi içine tekrardan.. Onlar itti diye pes etmedi. Biliyordu ki gerçekler elbet bir gün ortaya çıkacaktı; kimisi hayatta kimisi Rabbin huzurunda ..
Onur
www.onuryuruk.blogspot.com.tr
O bu soğuk koridorda içi içine ağladı o iğrenç diller ve gözler saldırınca ...
Kimileri maddi acılara sahipti, kimileri ise manevi... Maddi acılara dayanabilirdi insan çünkü bilirdi maddi olan her şeyin geçici olduğunu, peki ya manevi acılar? Dertsiz hayata sahipti bazıları. Kimse onların üzüldüğünü düşünmedi, 'ahmaktır' deyip geçtiler. Her zaman bunu yaparlardı, o papaz dilleri ile noktayı koyarlar ve kahkahalara boğulurlardı. İçi içine yanan, ölmeden önce cehennemin sıcaklığını tattıran bir kalbi kim bilebilirdiki zaten? O bilirdi, Rabbi bilirdi başkası değil. Kimileri hakaret etti, kimileri destek çıktı, kimileri umursamadı bile. Destek çıkanların çoğuda belirli bir zaman geçtikten sonra uzaklaştı. Olsun dedi insan ve yürümeye devam etti. Ölünceye kadarda yürüyecekti.
Geçecek elbet dedi insan içi içine tekrardan.. Onlar itti diye pes etmedi. Biliyordu ki gerçekler elbet bir gün ortaya çıkacaktı; kimisi hayatta kimisi Rabbin huzurunda ..
Onur
www.onuryuruk.blogspot.com.tr
登録:
投稿 (Atom)