Tüm 'ben'liğin ile oku!
Ah evet ben! Ben kim miyim? Ben bir bilinememezliğin uğrunda sürüklenen, karanlığın dostu, yalnızlığın arkadaşı ve sonsuzluğun hayranlarından biriyim...
Bilinmeyen tarafıma hayran kalmış ve içimde saklı olan siyah bir meleğin peşinden koşan; rüzgar kadar hızlı olmak isteyip de bir kaplumbağa misali yol kat edemeyen çelişkisel bir varlığım.
Keşke kim olduğumu bilebilsem ve sürüklenip durduğum bu akıntıya karşı koyabilsem.. Keşkelerle kurduğum bu dünyamda biraz olsun gerçekleşen hayallerimin var olmasını hayal ederken gerçek olsam ve kim olduğumu bilebilme yolunda birazcıkta olsun yol katetmiş sayılabilsem...
Her ne kadarda kaybolmuş ve karanlıkta sessizce oturmuş bir benliğe sahip olsamda biliyorum ki beklentiler her zaman üzmeyecek. Ve benim bilemediğim bu benliğim bir gün açığa çıkacak. Ve son kez yanacak benim için bir mum.. Ve yatsı gelince sönecek...
Keşke içimde yanan bu bitmek bilmez alevleri insanlara tam anlamı ile hisettirebilsem...
Belki bu da bir gün olur. Yalnız bildiğim tek şey var; asla ve asla bu alevlerin kökünü kimseye anlatamayacağım. Kaynağını dile getiremeyeceğim...
O benim iç parçalayacım, yürek yakıcım, tek pişmanlığım. O benim tek yakarışım.
Keşke affolunsa...
Son olarak: Ben buyum ve beni bu şekilde kabul et! Çünkü ben bile kendimi bu şekilde kabul ettim. Eğer etmeyecek isen o da olur. Yalnız olabildiğince okuduklarından kendine bir pay çıkar.
-Kim olduğunu bilemeyen biri...
-Onur Yuruk
Ah evet ben! Ben kim miyim? Ben bir bilinememezliğin uğrunda sürüklenen, karanlığın dostu, yalnızlığın arkadaşı ve sonsuzluğun hayranlarından biriyim...
Bilinmeyen tarafıma hayran kalmış ve içimde saklı olan siyah bir meleğin peşinden koşan; rüzgar kadar hızlı olmak isteyip de bir kaplumbağa misali yol kat edemeyen çelişkisel bir varlığım.
Keşke kim olduğumu bilebilsem ve sürüklenip durduğum bu akıntıya karşı koyabilsem.. Keşkelerle kurduğum bu dünyamda biraz olsun gerçekleşen hayallerimin var olmasını hayal ederken gerçek olsam ve kim olduğumu bilebilme yolunda birazcıkta olsun yol katetmiş sayılabilsem...
Her ne kadarda kaybolmuş ve karanlıkta sessizce oturmuş bir benliğe sahip olsamda biliyorum ki beklentiler her zaman üzmeyecek. Ve benim bilemediğim bu benliğim bir gün açığa çıkacak. Ve son kez yanacak benim için bir mum.. Ve yatsı gelince sönecek...
Keşke içimde yanan bu bitmek bilmez alevleri insanlara tam anlamı ile hisettirebilsem...
Belki bu da bir gün olur. Yalnız bildiğim tek şey var; asla ve asla bu alevlerin kökünü kimseye anlatamayacağım. Kaynağını dile getiremeyeceğim...
O benim iç parçalayacım, yürek yakıcım, tek pişmanlığım. O benim tek yakarışım.
Keşke affolunsa...
Son olarak: Ben buyum ve beni bu şekilde kabul et! Çünkü ben bile kendimi bu şekilde kabul ettim. Eğer etmeyecek isen o da olur. Yalnız olabildiğince okuduklarından kendine bir pay çıkar.
-Kim olduğunu bilemeyen biri...
-Onur Yuruk
0 件のコメント:
コメントを投稿