İtildim, dışlandım, hakaret edildim.
"Sen!" dedi bilgelerden biri, "Onların yaptığını yapma, intikam almamak en büyük intikamdır!" Sahi öyle mi? İntikam zaten alamam, ama nasıl geçecek bu yaralar? Nasıl iyileşeceğim? Bunun bedelini kim ödeyecek? Benim ödediğim bedelin bedelini kim ödeyecek?
Öylece kaldım ortada, tıpkı eskideki gibi: Şüphesiz aynı, eksiksiz.
Yorgunum Allah'ım. Sevdiklerimden, hayallerimden, inandıklarımdan... Her şeyden çok yorgunum.
Ben öyle diğerleri gibi değildim; sadece rüzgarı, bulutu istedim. Sadece gülümsemek istedim. Çocukları daha çok sevmek, daha çok çikolata yemek istedim. Daha çok resim çizmek, daha çok ekmek biçmek istedim. Daha çok ağacı istedim, daha çok toprağı, kokusunu..
