İsbât-ı İstikbâl

İstikbâl, başladığın noktada olduğunu isbât ediyor. Yarınlar için geç değil, geçmiş ise hiç boş değil. Hiçbir zaman kaybetmedin, daima kazandıklarınlasın ve istikbâlde dâhi kazandıklarınla başlangıçtasın. 

ＴＫ・秀樹さん｜泽睿

KİMSE

Kimse size ardı arkası kesilmez düşüncelerde derinden kayboluşlarınızı, dalıp dalıp göçüşlerinizi söylemez.
Kimse size böylesine kendinizden habersiz ve hudutsuz hissiyatlarınızdan haber vermez.
Kimse ama hiç kimse siz gibi görmez, gördüğünüzü ve göremeyeceklerini bilmez, bildirmez.
Nihayetinde bir bahar çalarsınız çiçeklerden, ağaçlardan, böceklerden.
Nihayetinde kaçışlarınızı yakarlarsınız yazarken.
Nihayetinde sömürü-mahiyetinde-anladıklarını dile getirirsiniz kaybolup gözyaşlarınızda boğuluşlarınızı istemeden.
Nihayetinde bir arada yaşarsınız ak ile karayı, siyahla beyazı birbiriyle birbirinden.
Nihayetinde kimse söylemez işte, kimse haber vermez size.
Kimseler ama kimseler yakalamaz sizi kendinizle fısıldaşırken, hayal ile hayalsizlik arası bi' dilden.
Kimseler ama kimseler..

ＴＫ・秀樹さん｜泽睿

ÇOK ŞEY

Çok şey kazandığımı biliyorum ama her şeyi kaybetmiş gibi hissediyorum. Biliyorum, kimse kendisi için saklı olanı bilemez.
Geçmiş ve gelecek hakkında düşünmek istemiyorum çünkü güçlü olduğum halde psikolojik olarak güçsüzüm.
Üzerimde yorgunluk ve üzgünlük var.
Anksiyetemi atamıyorum, eve gelmiş olmam beni rahatlatmadı. Askeriyedeyken de pek memnun değildim ama iç huzurumu bir şekilde yakalamıştım.
Şimdi burada her şey sanki eski haline dönmüş gibi endişeliyim. Yapacak bir şeyler bulamıyorum, amaçsız hissediyorum. Sürekli içimden ağlamak geliyor ve diyorum ki sonum ne olacak. Oysa ki bunu kimse bilemez çünkü insan kendisi için saklı olanı bilemez. Nihayetinde üzgün, mutsuz, acı çekiyor olsam da, 'kalplerimize mutluluk veren Allahutaala hazretlerine hamdolsun'.

ＴＫ・秀樹さん｜泽睿