YANIYORUM ALLAH'IM

CAYIR CAYIR YANIYORUM.

YANIYORUM ALLAH'IM

CAYIR CAYIR YANIYORUM

YANIYORUM ALLAH'IM

CAYIR CAYIR YANIYORUM

YANIYORUM ALLAH'IM

CAYIR CAYIR YANIYORUM

ＴＫ・秀樹さん｜泽睿

https://youtu.be/YzH9-glqEMo

Ben bir kaleydim dayanamayıp öylece yıkıldım, çöküp çürüyüp gittim. Unutuldu o ihtişamlı şehrim, devasa kulelerim, binbir çeşit yemeğim, kültürüm. Unutuldu en çok da yıllardır ayakta durup yıkılmayışım. Zaten çökmüş, hiç var olamamış, kuleleri yemekleri kültürü olamamış, içinde hiç insan büyütüp beslememiş bir kaleydim. Gerçekti senin için ayakta oluşum, senin için dikmiştim o kuleleri, senin için vermiştim en güzel gülücükleri o çocuklara içimde yaşayan, senin içindi üzerimde parlayan o yıldızlar, senin içindi o tatlı rüzgar, senin içindi doğuşu o güneşin ve senin içindi dağlarımın yeşile denizlerimin maviye dönüşü, hepsi senin için... Bunca şey senin içinken yıkılınca neden kurtarmaya gelmedin? Neden bir balta da sen vurdun başıma, bir ok da sen attın senin için ayakta duran askerlerimin kalbine, toz duman ettin, yaktın, yıktın duvarlarımı neden? Neden içimdeki onca güzel şeye rağmen, bir saniye bile olsa senin için ağlayıp gülümsemiş o çocuğa bu câniliği yaptın? Artık gülümseyebilirsin, başardın. Zamanında yıkıkken senin için dirilmiş bu kaleye yıkılırken katkıda bulunduğun için. Keşke hiç gelmeseydin, hiç yeniden inşa edilmeseydi bu kale. En azından böylece nankör bir şekilde öncekine istinaden daha vahşice rezil edilmezdi.

Sadece düşlerde sevmişim seni, gerçeği haketmeyecek kadar gerçek bir yalanmışsın.

ＴＫ・秀樹さん｜泽睿